De Laaiende Lichtjes

"Zo, nu kan hij wel terug naar zijn vierde versnelling, de heuvels van Central Park liggen achter ons!" Voordat we onze zin kunnen afmaken, moeten we weer vol in de remmen. Het is duidelijk: fietsen in New York is een kunstje op zich. Maar je bent Nederlander of niet, dus op een zonnige zondagmiddag besluiten we een fiets te huren. Ondanks dat de fietsenverhuurder alle vertrouwen in ons had ("Come on guys, you Dutchies are born and raised on the bike, this would be a piece of cake"), mijden we het centrum van New York en makenveen prachtige fietstocht door Central Park en langs de Hudson Rivier. Toch is een rondje fietsen door de Warande van een iets ander formaat: auto's en gele taxi's razen langs je heen, voetgangers gaan als één ondoorkruisbare zwerm vogels lopen zodra hun stoplicht op groen gaat en je collega-fietsers proberen toch vooral zo hard mogelijk te rijden. Licht confuus, maar erg tevreden stappen we na 3 uur van onze fietsen.

Na 2,5 week zijn we dan op de eindbestemming van onze reis: New York City. De ambtelijke rust van Washington DC is meteen verdwenen als we de eerste middag de metro uitstappen bij Times Square en Broadway. De bekende lichtreclame knalt aan alle kanten om ons heen, evenals de honderden toeristen die zich al fotograferend een weg banen door de bekendste straat van de VS. Foto's en filmbeelden zeggen veel, maar de lange straat vol lichtreclame is in het echt nog veel indrukwekkender. We besluiten ons over te geven aan de toeristische gekte en gaan shoppen in de Disneywinkel, de M&M store  en kledingfirma American Eagle. Bij deze laatste shop wordt er bij een aankoop een foto van je gemaakt. Samen met een zelfgekozen boodschap word je vijf minuten later levensgroot op één van de billboards geprojecteerd.

De volgende ochtend staan we bij een andere kant van New York: de 9/11 Memorial. Op precies dezelfde plek waar de WTC torens tot 11 september 2001 stonden, staan nu twee indrukwekkend grote watervallen, met aan de kanten de ruim 3000 namen van de mensen die op die dag omkwamen. Een wandeling langs de namen maakt je even stil, en als je weer omhoog kijkt zie je de bouw van de nieuwe WTC toren, die al redelijk gevorderd is. "United in hope' staat op de armbandjes die we bij de uitgang van het memorial krijgen; er is niks meer aan te voegen..

Na vele kanten van de VS te hebben gezien is New York een mooi eindpunt. Na het nuchtere Texas, het zwarte zuiden en het ambtelijke Washington DC, is dit het Amerika dat de meeste mensen in Europa kennen. Een plek waar nooit wordt geslapen en altijd tot het uiterste wordt geleefd, ten koste van alles. We zijn er afgelopen weken achtergekomen dat dit beeld geen afspiegeling is van de rest van het land, New York is een fenomeen opzich. De laatste dagen van onze reis laten we al dit moois over ons heen komen.

Op het moment dat we deze laatste blog schrijven, zitten we alweer hoog in de lucht, op weg naar huis. We hebben een indrukwekkende reis gehad, die ons de veelzijdigheid van Amerika heeft laten zien. Dinsdagochtend landen we weer op bekende grond, we hopen jullie snel weer te spreken!